Skolioza to pojęcie, z którym spotkał się prawie każdy z nas. Często jest ona jednak niesłusznie mylona z postawą skoliotyczną, przypadłością występującą najczęściej u dzieci i leczoną prostymi metodami we wczesnym stadium (między innymi poprzez gimnastykę rehabilitacyjną czy też korekcyjną na zajęciach dodatkowych w szkole).
Skolioza to trójpłaszczyznowe skrzywienie kręgosłupa (badane w płaszczyźnie czołowej, strzałkowej oraz poprzecznej), chociaż równie często przyjmuje się definicję ,,bocznego skrzywienia kręgosłupa’’. Diagnozowana za pośrednictwem różnych metod (np. metodą Cobbla). W dzisiejszych czasach najczęściej pierwszym krokiem do stwierdzenia skoliozy jest wykonanie badania radiologicznego.
Schorzenie pomimo błędnie przyjętych schematów w około 80% przypadków nadal należy do tych niewiadomego pochodzenia. Nie zależy wtedy od złej postawy czy też niewłaściwych nawyków żywieniowych. Wpływu na skoliozę tego typu nie ma także noszenie plecaka czy też teczki, co przez pewien czas skutecznie forsowano w różnych środkach przekazu. Podział skoliozy odbywa się wedle wielu płaszczyzn, wśród których znalazły się między innymi takie jak kąt skrzywienia czy też miejsce występowania.
Leczenie skoliozy zależy od stopnia jej zaawansowania. Stosowane są tutaj zarówno nowoczesne metody komputerowe, specjalistyczne gorsety a w najgorszych przypadkach – operacyjne metody. Wszystko zależy od indywidualnego pacjenta a metoda leczenia jest dobierana przez specjalistę, który wcześniej dogłębnie bada dany przypadek.
