Operatorzy wózków widłowych są teraz niezwykle pożądanymi pracownikami na rynku pracy nie tylko w Polsce ale i za granicą. Co zrobić aby nim zostać?
Aby przystąpić do kursu na operatora wózków widłowych trzeba mieć ukończone 18 lat, aktualne badania operatorów wózków widłowych oraz minimum podstawowe wykształcenie. Sam kurs trwa kilka dni i kończy się wewnętrznym egzaminem teoretycznym i praktycznym. Niemniej zdobycie uprawnień wymaga jednak podejścia do egzaminu państwowego (praktycznego i teoretycznego).
Warto jednak pamiętać, że zdany egzamin skutkujący uzyskaniem odpowiedniego certyfikatu może nie wystarczyć do podjęcia pracy w charakterze operatora wózka widłowego. Niektórzy pracodawcy wymagają dodatkowych badań, zwłaszcza jeżeli w umowie o pracę znajduje się opis stanowiska kierowca wózków jezdniowych. W takiej sytuacji potencjalnego pracownika kieruje się na psychotesty samochodowe, podczas których weryfikuje się cechy osobowości i sprawności mających zapewnić maksymalne bezpieczeństwo w miejscu pracy.
Wyróżnia się trzy rodzaje uprawnień na wózki widłowe,które w zależności od rodzaju kategorii pozwalają na prowadzenie bardziej specjalistycznych wózków
– III WJO (wózki jezdniowe podnośnikowe prowadzone i zdalnie sterowane) – najniższa kategoria, dzięki której operator może obsługiwać wózki unoszące, naładowane oraz ciągnikowe, które steruje się przy pomocy specjalnego dyszla z poziomu roboczego
– II WJO (wózki jezdniowe podnośnikowe bez specjalizowanych) – jedna z najpopularniejszych kategorii, umożliwiająca prowadzenie wózków jezdniowych z dowolnym napędem (w tym także tych wyszczególnionych w I WJO), bez ograniczeń udźwigu czy wysokości podnoszenia ładunku.
– I WJO (wózki jezdniowe podnośnikowe oraz specjalizowane) – najwyższa kategoria pozwalająca na obsługiwanie wszystkich rodzajów wózków widłowych ( w tym także tych wyszczególnionych w I i II WJO).
